برند هوگو باس یکی از معروف‌ترین خانه‌های مد جهان است. برندی لوکس، قابل‌احترام و سطح بالا که یک نماد فرهنگی هم به شمار می‌رود، اما متأسفانه انگار هرگز قرار نیست از پیشینه تاریک و سیاه خود جدا شود. واقعیت این است که وقتی پای برندهای میلیون دلاری به میان می‌آید، تاریخچه آنها همیشه اهمیت دارد. با ما همراه باشید تا بیشتر با این برند آشنا شویم.
تاریخچه‌ای کوتاه از بنیانگذار هوگو باس
هوگو فردیناند باس (Hugo Ferdinand Boss)، بنیانگذار برند هوگو باس، در ۸ ژوئیه ۱۸۸۵ در متزینگن، نزدیک اشتوتگارت در جنوب آلمان، به دنیا آمد. تحصیلاتش را تا مقطع دبیرستان ادامه داد ولی در سال ۱۸۹۹ بدون اینکه مدرکش را دریافت کند، مدرسه را ترک کرد. بعد از آن، سه سال دوره کارآموزی آموزش تجارت را گذراند. او اولین تجربه‌اش در صنعت پوشاک را در سال ۱۹۰۲، در کارخانه بافندگی وندلر (Wendler) در متزینگن به دست آورد. یک سال بعد به خدمت سربازی رفت و دو سال در آنجا بود تا اینکه در سال ۱۹۰۵ در یک کارخانه بافندگی در کنستانس استخدام شد.
هوگو در سال ۱۹۰۸، پدر و مادرش، هاینریش و لوئیز، را از دست داد و کسب‌وکار آنها را که در زمینه لوازم خانگی بود به دست گرفت. در همان سال، با آنا کاترینا فریسینگر ازدواج کرد. حاصل ازدواج آن دو، دختری به نام گرترود (Gertrud) بود که او هم در سال ۱۹۳۱ با تاجری به نام یوگن هالی (Eugen Holy) که در سال‌های رکود اقتصادی به شرکت پیوسته بود ازدواج کرد.
در سال ۱۹۱۴، باس را به ارتش فراخواندند و به‌عنوان سرجوخه استخدام شد. چهار سال بعد با همان درجه از ارتش جدا شد. درباره مشارکت فعال او در جنگ جهانی اول، مدارک روشنی وجود ندارد.
تأسیس برند هوگو باس
پس از پایان جنگ که اقتصاد کشور کمی ثبات یافت، هوگو یک مغازه خیاطی به نام خودش در متزینگن تأسیس کرد و به تولید لباس زیر، لباس کار و پیراهن مشغول شد. کمی بعد در سال ۱۹۲۴، در بحبوحه یک چشم‌انداز اجتماعی‌سیاسی درحال‌تغییر، توانست شرکت پوشاک هوگو باس را با کمک دو شریک دیگر راه‌اندازی کند. آنها لباس زیر، پیراهن، بادگیر، لباس کار، پوشاک ورزشی، بارانی و یونیفرم تولید می‌کردند. بااین‌حال، خیلی زود رکود اقتصادی فرا رسید و باعث ورشکستگی برند شد.
گذشته سیاه برند هوگو باس
باس بعد از ورشکستگی، با ۶ چرخ‌خیاطی و انبوهی از بدهی، در ۱ آوریل ۱۹۳۱ به حزب نازی پیوست. همین موضوع سود او را به‌طرز چشمگیری افزایش داد و او را از فردی ورشکسته به تاجری مرفه تبدیل کرد. باس تولیدکننده اصلی لباس‌های نازی‌ها بود و در طول جنگ جهانی دوم در دهه ۱۹۳۰، تولید تمام لباس‌های نیروهای مسلح آلمان بر عهده او گذاشته شده بود. لباس‌های گروه‌های مختلف نازی از جمله لباس نمادین مشکی اس اس (SS)، یونیفرم‌های اس آ (SA)، لباس‌های گروه ورماخت (ارتش چهارم زرهی) و سازمان جوانان هیتلری، همگی تولید برند هوگو باس بودند. بیراه نیست که او را «خیاط هیتلر» می‌نامیدند.
هوگو در سال ۱۹۳۶ عضو جبهه کارگران آلمان، در سال ۱۹۳۹ عضو انجمن حمایت از رایش و در سال ۱۹۴۱، در خدمت سازمان رفاه خلق سوسیالیست ملی بود. او همچنین یکی از اعضای انجمن رزمندگان سوسیالیست ملی بود و از اس اس حمایت می‌کرد. همکاری باس با حزب نازی تا پایان جنگ ادامه داشت.
پس از جنگ، در جریان نازی‌زدایی، او را در دسته جنایتکار، هم به‌عنوان فعال و هم به‌عنوان حامی نازی، طبقه‌بندی کردند و تحت تحریم‌های شدیدی قرار گرفت. حق رأی را از او گرفتند و دیگر نمی‌توانست به کسب‌وکار خود ادامه دهد. هوگو درخواست تجدیدنظر کرد و عذری بدتر از گناه آورد که فقط برای تأمین مالی کسب‌وکارش و با هدف تجارت، به حزب نازی پیوسته و تأمین‌کننده یونیفرم آنها بوده است. به همین دلیل، کمی در مجازات او تخفیف قائل شدند و او را در دسته «دنباله‌رو» قرار دادند.
پسرش زیگفرید باس به شبکه خبری اتریشی گفته بود:
این در حالی است که برخلاف ادعای هوگو باس و پسرش، آن‌طور که در کتاب «هوگو باس: ۱۹۲۴-۱۹۴۵» آمده است، اصلا این‌طور نبود که او فقط به‌خاطر به‌دست‌آوردن قراردادهای سودآور تولید یونیفرم به حزب نازی ملحق شده باشد؛ هوگو از پیروان واقعی سوسیالیسم ملی بود و حزب نازی را تأمین مالی هم می‌کرد. او حتی برای اینکه بتواند تقاضای زیاد تولید پوشاک گروه‌های نازی را تأمین کند، در بین اکتبر ۱۹۴۰ تا آوریل ۱۹۴۱، از ۱۵۰ کارگر اجباری لهستانی و ۴۰ اسیر جنگی فرانسوی کار می‌کشید. تقریبا همه آنها زن بودند.