لویی ویتون در ۴ اوت ۱۸۲۱ در «آنچای»، یک دهکده‌ی کوچک در منطقه‌ای کوهستانی در شرق فرانسه متولد شد. اجداد لویی ویتون همگی کارگر بودند. پدرش «خاویر ویتون» کشاورز بود و مادرش «کورن گیلارد»، در یک آسیاب کار می‌کرد. زمانی که ویتون کودکی ده ساله بود مادرش درگذشت و پدرش خیلی زود با زن دیگری ازدواج کرد. تحت تأثیر آزار و اذیت نامادری‌اش، لویی که کودکی سرسخت و یاغی بود از شرایط سخت زندگی در دهکده به تنگ آمد و تصمیم گرفته به پاریس فرار کند.
- همه چیز درباره‌ی برند گوچی؛ به بهانه‌ی ساخت فیلم جدید ریدلی اسکات
دربهار ۱۸۳۵، لویی ویتون سیزده‌ساله خانه‌اش در دهکده را ترک کرد و تک و تنها و پای پیاده عازم پاریس شد. ویتون نزدیک به دو سال در سفر بود و نزدیک به ۴۷۰ کیلومتر مسافت از زادگاهش تا پاریس را با پای پیاده طی کرد. او در مدت این دو سال به سختی خورد و خوراکش را تأمین می‌کرد و در هر جایی که می‌توانست اقامت می‌کرد. سرانجام در سال ۱۸۳۷ لویی ویتون در سن شانزده سالگی به پاریس رسید. در آن زمان در اوج انقلاب صنعتی در پاریس، رشد فزاینده‌ی فقر و گسترش بیماری‌های واگیر‌دار، مردم پاریس را در شرایط بسیار سختی قرار داشتند. ویتون نوجوان موفق شد در کارگاه چمدان‌سازی تولید‌کننده‌ی خوش‌نامی به نام «موسیو مارچال» شغلی دست و پا کند.
آغاز فعالیت حرفه‌ای ویتون جوان در پاریس و تأسیس برند
در اروپای قرن نوزدهم صنعت ساخت چمدان یک شغل قابل احترام و هنری اصیل و لوکس محسوب می‌شد. در کارگاه‌های چمدان‌سازی پیشه‌وران، به صورت سفارشی و با توجه به سایز کالاهایی که باید بسته‌بندی می‌شد صندوق و چمدان می‌ساختند و به مشتریانشان ارائه می‌کردند. تنها پس از گذشت چند سال، لویی ویتون جوان توانست به عنوان یک سازنده‌ی مطرح چمدان در میان قشر اشرافی پاریس شهرتی به دست آورد.
در دوم دسامبر ۱۸۵۱، ۱۶ سال پس از ورود ویتون به پاریس، لوئیس ناپلئون بناپارت کودتا کرد. دقیقا یک سال پس از کودتا، او با نام سلطنتی «ناپلئون سوم» فرماندهی امپراتوری فرانسه را به عهده گرفت. این اتفاق برای لویی ویتون بسیار خوش‌یمن بود. همسر ناپلئون سوم «اوژنیا مونتخیو» کنتس اسپانیایی بود. او پس از ازدواج با امپراتور، لویی ویتون را به عنوان سازنده‌ی چمدان استخدام کرد تا بهترین صندوق‌ها و چمدان‌ها را برای لباس‌های زیبایش بسازد. این اتفاق نقطه‌ی عطف زندگی حرفه‌ای لویی ویتون محسوب می‌شد. پس از این که ویتون توسط ملکه استخدام شد، توانست در طی سالیان متمادی محصولاتش را با هویت یک برند لوکس و سلطنتی به جهان معرفی کند.
سال ۱۸۵۴ برای لویی ویتون مملو از تغییراتی مهم و بنیادین بود. او در بهار ۱۹۵۴ با دختر جوان زیبایی به نام «امیلی پریو» ازدواج کرد و چند ماه پس از مراسم ازدواج، ویتون کارگاه مسیو مارچال را ترک کرد و کارگاه چمدان‌سازی خودش را در پاریس افتتاح کرد. او در خارج از فروشگاه خود تابلویی آویزان کرده بود که روی نوشته شده بود: «ایمن‌ترین بسته‌بندی‌کننده‌ی اشیا شکستنی و متخصص در بسته‌بندی مد»
ویتون در سال ۱۸۵۸، چهار سال پس از افتتاح کارگاهش یک چمدان کاملا جدید را به بازار عرضه کرد. در این چمدان به جای چرم، از یک نوع کرباس خاکستری استفاده شده بود که سبک‌تر و بادوام‌تر از چمدان‌های دیگر بود و همچنین در برابر نفوذ نم و رطوبت هم مقاومت بیشتری داشت. در آن زمان چمدان‌هایی که تولید می‌شدند، لایه‌ی بالایی‌شان گرد بود تا آب روی آن‌ها جمع نشود و به همین دلیل حمل آن برای مسافران سخت بود.
چمدانی که ویتون طراحی کرده بود مستطیلی و مکعبی‌شکل بود و این الگوی جدید باعث می‌شد چیدمان چمدان‌ها روی یکدیگر بسیار راحت‌تر از پیش باشد. همچنین به دلیل سبک‌تر بودن کرباس نسبت به چرم، این چمدان‌ها نسبت به چمدان‌های پیشین سبک‌تر بودند.
از آنجا که عرضه‌ی این چمدان‌ها با اقبال بسیاری در فروش مواجه شد، تقاضا برای خرید آن افزایش یافت. بنابراین پس از مدتی ویتون کارگاه تولیدی خود را گسترش داد. سفارش‌های بسیاری از سوی اعیان و اشراف به سوی کارگاه ویتون سرازیر شد. نه تنها اعیان، بلکه اسماعیل پاشا، پادشاه مصر نیز یکی از مشتریان ویتون به شمار می‌آمد.